Eylül ayının teması, 'Sadelik'.

İskandinav ve Japon minimalizminin tasarım geleneklerinde, eşyaların ayrıştırılması daha büyük bir huzur ve rahatlık duygusu yaratır. Sadelik bizi daha azıyla yetindiğimizde ne kadar zengin hissedebileceğimizi hayal etmeye davet ediyor.

Ama başka bir deyişle, sadeliği yokluk değil de öz açısından hayal etsek ne olur? Kafa karıştırıcı değişkenlerin, çeşitli nüans ve bağlam katmanlarının ve birbirine bağımlı sistemler üzerindeki sistemlerin akıllara durgunluk veren karmaşıklığının olduğu bir dünyada, sadelik bizi konunun derin özüne inmeye itiyor. Sadeliğin etimolojik kökleri tek ve bölünmez bir doğaya işaret eder. Kalp bütünü birleştirir.

Nerede kısıtlama uygulayabilir ve aşırılığı düzene sokabilirsiniz? Kaosun ortasında netliği nasıl bulacaksınız?